I Madé Sugianto 
Tumbén gegélanan tiangé, Luh Putu Damayanti, mabesen apanga tiang nyak  nginep di kos, tongosné madunungan di Badung. Ipun ngorang jejeh  nongosin umah kos, sawiréh tondén ngelah pisaga. Bilih-bilih umah kos  ento tondén ada anak nongosin, salian tekén ipun. Diastun ngekos ajak  adi, ipun ngorang jejeh, takut gugul léak muang gugul anak truna punyah.  Bilih-bilih nongosin kamar kos padaduanan ngajak adi ané maraga istri.
Sanjané ento tiang ten mulih ka Tabanan. Wusan kuliah gagelis ngojog  tongos gélan tiangé mondok. Tiang nyadia nginep, yadiastun ngelah rasa  kimud. Manahé lek yéning mani puan ada anak nyambatang tiang lan Luh  Putu Damayanti sampun kumpul kebo. Wenten kalih alasan tiang sumanggup  nginep drika. Kapertama tiang takut gegélang tiangé wénten anak  ngéndahan, bilih-bilih ring Dénpasar kasus pemerkosaan maring sisia  sayan nincap. Kakalih tiang jejeh, Luh Damayanti muang adiné tusing  ngidayang sirep sawiréh jejehé kaliwat napi malih di genahé madunungan  nénten wénten timpal.
Kocap genah kos-kosan punika nampek saking kampus Warmadéwa. Kabenengan,  gélanan tiangé kuliah drika, ngambil Jurusan Akuntansi Fakultas  Ékonomi. Tiang taler kuliah, nanging ring Diploma Tiga Keuangan lan  Perbankan Fakultas Ékonomi Univérsitas Udayana, genahné ring margi Ida  Bagus Oka, Dénpasar.
Neked di tongos kos-kosané, tiang tangkejut. Sawiréh kos-kosané namping  bet. Takut tekén ada lelipi. Delod tongos kosé kantun bet, wénten  tegalan biu. Dajan kos-kosané kantun carik. Dauh kos-kosané, sampun  wénten umah. Dangin kos-kosané tegalan katandurin séla sawi. Sané sanget  ngaba jejeh, di natah kos-kosané mentik punyan ambengan tur  tegeh-tegeh. Apa buin kacingakin ada kules lelipi. Makacihna tongosé  tusing taén ada anak ngentasin. Kos-kosane srebi, yadiastun matumpang  siki. Jek lén asané, bulun kalong tiangé mageburan. Kabenengan gélan  tiangé makta asep lan canang, raris tunas tiang tur kaaku ageman ring  padmasana drika. Sué tiang ma-Tri Sandhya, apanga rasa jejehé magedi.  Wénten tengan jam nyeraya ring padmasana wawu asané luwungan. Tiang  nunas ring sang nuénin dangka apang nyarengin ngemit tur ngicén  keselamatan sawiréh nyaluk galahé mangkin gélanan tiangé sareng adiné  jagi madunungan drika. Kesir-kesir angin cariké saking uttara ngametuang  rasa galang.
Wusan maatur-atur ring padmasana, gagelis tiang ngaukin gélanan ajak  adiné apanga bareng-bareng ngrastiti bakti nunas karahayuan. Ri kala  mabakti sareng telu ring padmasana, suara cekceké saling sautin. Ingat  tekén tutur rerama, yén cekcek masuara nyandang gugu, yén cekcek tan  pasuara sinah raos bogbog. Nika anggén tiang pakendel bayu, sawiréh  cekceké saling sautin dugas ngaturang bhakti. Wusan ngatur sembah ring  padmasana, raris tiang sareng telu mabakti ring kamaré, sawiréh drika  taler wénten pelangkiran. Sakebedik sampun rasayang tiang jejehé  matilar.
Marasa déwék dados anak anyar ring pakubon drika, tiang ngajakin Luh  Damayanti lan adiné masadu ajeng sareng pisaga sané umahné dauh kos  tiangé. Wastané Bapak Bracuk mawit saking Téjakula. Ipun sampun sué  mamondok drika, tur sampun kapaica anak alit kekalih, lanang muang  istri. Punika taler umahnyané ramé anak kos-kosan. Tiang manahé  madunungan drika, kéwala sampun bek. Nika mawinan tiang raris polih di  genah badanginan. Kos-kosané marep kaja. Marep ka cariké sané linggah.  Tiang lan Luh Damayanti kéto masé adiné taler nguningang raga, mawit  saking Tabanan. Dugas maplawa barak, ngendong drika, Bapak Bracuk  nyempléng nyatuayang unduk genah kos-kosané sané tongosiné ajak Luh  Damayanti. Dumun, manut dané, genah kos-kosané punika ramé anaké  nongosin. Sané meneng drika soroh mahasisia sané kuliah ring Warmadéwa.  Makéh sané mondok drika ngajak saing, ketah raos sakadi mangkin kumpul  kebo. Genah kos-kosan punika ngancan ngured-nguredan sasukat wénten  biuta. Kaceritayang wénten anak istri mati ulah pati, ngantung raga. 
Sanja sampun kasalukin peteng. Kiap tan prasida katanggehan. Tiang  sareng telu raris mapamit majeng ring Bapak Bracuk. Neked di kos-kosané  laut masaré. Luh Damayanti sirep ba duuran ajak adiné, tiang  gelayah-gelayah di beténan. Sirep di lantai tuah maalas karpét. Makelo  tiang tan nyak sirep. Ada dadua ané bakat kenehang. Bayuné usak tumbén  sirep ajak anak luh. Jeg ada keneh ané tidong-tidong. Ané boya-boya, ané  tusing sandang jemakin. Takut-takut bani lakar malaksana. Jejeh kal  ketara, keto masé jejeh katulak. Jeg maadukan. Tiosan kén kenehé jalir,  tiy\ang masé merasa jejeh. Asananga ada anak nyailin. Kéto masé inget  tekén satuané Bapak Bracuk. Di tongosé ané jani tengilin tuwah karang  tenget. Karang madurgama sawiréh taén ada anak mati ulah pati.
Uli selidan bulun kalongé mageburan. Inget tiang tekén tutur anak  lingsir, yén ri kala peteng tusing ada munyin gumatap gumitip, ento  cihna ada anak ngelarang aji ugig. Mimih, nyanget-nyangetan atiné jejeh.
Sledet tiang Luh Damayanti ajak adiné sampun tis sirep, minabang maimbuh  ngipi. Tiang onyah, uyang paling tusing ngidayang ngideman mata. Tusing  cara i tunian, dugasé enu selidan, munyin enggungé di carik dajan  kos-kosané saling pesautin. Kéto masé munyin jangkrik di delod  kos-kosané ané bet nadak sepi munyin jangkriké. Di natahé ané masé bet  sawiréh padang lan ambengané tegeh-tegeh sepi jampi, tusing ada munyin  gumatap-gumitip. Bayuné nyajang lelor, takut-takut ada anak ngelekas  dadi céléng, bojog utawi jaka tunggul. Kenehé suba usak. Cara jangkrik  ketebin, sepi jampi.
Tiang negarang ngilangang rasa jejehé antuk nguncaran Tri Sandya.  Makelo-kelo, rasa jejehé ngancan nguredan. Kéto masé peningalané ngancan  kiap. Mirib sampun man tiang engsap, dapetan suba gubeg-gubegé tekén  Luh Damayanti. Tiang ngeréwakang bangun, kadén kal ajaké gotong royong,  tau-tau ngorahang atiné jejeh. Ipun marasa ada anak ngetok-ngetok  jelanan.
“Wi Dék, tiang jejeh, asananga ada anak ngetok-ngetok jelanan,” kéto abetné.
“Tusing ada apa. Sirepang ragané!” Saut tiang tur nondén apanga masaré.
“Tiang jejeh, Wi Dék. Tiang sareng sik beténan sirep apanga rasa jejehé ilang.”
“Nah, lamun kéto, lan dini kanggoang maseksek tan pakasur!” Saut tiang ngajakin.
Ipun laut sirep di sampingan tiangé. Jeg nadak sara sakadi anak suud  malaib-laiban kaketug jantungé. Ngerudug cara kendang lanang lan wadon.  Kéto asané pules ajak tunangan. Mirib rasa jejehné suba ilang, Luh  Damayanti buin tis sirep.
Tiang nyajang uyang. Gaé apa lakar jemak. Jeg maadukan di kenehé. Mara  lakar ngusud bok tunangan tiangé, jeg asananga ada anak ngedig kaca  jendela.
“Tok...tok...tok!” Kéto munyiné.
Mimih nyeh atin tiangé. Buin kejepné buin kaca jendélané mamunyi. Tiang  nempil sirep, nyaruang rasa jejeh. Suud kaca jendéla mamunyi, buin  kejepné pintu kamaré mamunyi.
“Tok....tok...tol!” Kéto munyiné.
Liwat jejehé, jeg nadak sara wanéné pesu. Dot sajan tiang pesu ngalih  anaké ané nogdog kaca jendéla lan pintu kamaré. Miribang boya ja manusa  biasa ané nyailin tiang. Kéto masé boya ja duratmaka. Pasti anaké  ngelarang désti ané nyandén. Inget tekén tutur pekak tiangé ané dadi  balian, léak apa ja luiré soroh wong petengé paling gerap ajak nak  pedih. Ento mawinan tiang nyajang wanén, sawiréh suba kaliwat pedih.
Kordén jendéla kaampakang abedik anggon tongos ngintip. Tusing tepuk apa.
“Aman!” Keneh tiangé di ati.
Mara tiang masaré, jeg buin kaca jendélané mamunyi gledog-gledog. Kéto  masé pintu kamaré asananga ada anak ngetok. Tiang laut nyemak tiuk tur  bawang ané kabenengan ada di dapur. Kamar kosé salianan kamar tidur  kalengkapin taler dapur lan kamar mandi. Wusan nebek bawang aji tiuk,  laut tiuk punika selet tiang di bangkiang. Tiang mukak pintu. Sledét  kaja kelod, tusing ada apa. Péh jengah bayuné. Tiang laut negak di malun  kamar kosé sambilang maroko. Nganti telah roko duang katih, tusing masé  nepukin apa. Kéwala ané lén rasayang, tusing ada munyin sarwa gumatap  gumitip.
“Wait!” Tiang tangkejut, ada anak ngusud palan tiangé uli duri. Prajani  memencak, mesuang jurus Perisai Diri ané taén urukanga tekén reraman  tiangé.
Mara sledét jeg Luh Damayanti ngalih tiang pesu.
“Ampura, suba ngaé Wi Dék tengkejut. To nguda negak di sisi. Mai mesaré,” ajak Luh Damayanti. Tiang satinut tur ngojog kamar.
Buin tiang onyah di kamaré. Grudugan bayune tusing luwung. Ada keneh ada  tidong-tidong. Aget énggal tunangan tiangé geris-geris pules. Yén sing  kéto bisa bakat kaparikosa.
Tiang nyajang tusing nyak sirep. Risamping inguh sawiréh sirep ajak anak  luh, ada masé marasa jejeh. Inget tiang tekén satuané bapak Bracuk,  dugas tiang nguningang raga jumahné. Kocap di tongos Luh Damayantiné  kos, kocap taén ada anak mati ulah pati ngantung iba. Buin jejehé pesu  sing kodag-kodag. Jejeh kal atman sang sané mati ulah pati gentayangan  dados gamang, samar tur memedi. Buin mategar nguncarang Tri Sandya  apanga tiang tusing ada anak ngugul. Apanga tusing mati ulian nanggehang  jejeh. Kéto masé tiang taén bekelina mantra nulak bala tekén i pekak  ané dadi balian. Paek semengan rasa jejehé prasida ngigisan. Sawiréh  tiang ngelah keyakinan, roh gentayangan muang léak mawali kagenah  soang-soang. Sawiréh paling jejeh ajak lawatan matanai. Bilih-bilik  léak, jejeh kasengguh léak kalemahan.
Sepi. Tan pawénten suara anak nogdog jelanan muang kaca jendéla. Sledet  tiang jam temboké sampun nujuhang angka pat. “Oh sampun semengan!”
Polih ngerejepang ajebos, sagetan tiang dunduna ajak Luh Damayanti.
“Wi Dék, adi ada asané anak nogdog kaca jendéla lan jelanan. Ngujang ya  jam moné suba matamiu. Napiké tuan rumahé mriki?” Pitakéné maring tiang.
“Sing tawang Luh. Sirep gén, eda runguanga," saut tiangé bawak.
Di kenehé ada rasa éran. Apa sujanié ané ngugul i raga uli selidan  nganti sing nyak pules. Kaca jendélané sahasa ada anak ngetok, kéto masé  pintu kamaré. Ané éranan ati, suba galah semengan enu masé gulgula.  Ngilangang kenehé inguh tur makita nawang soroh apa ané ngugul, tiang  pesu ili kamaré tur negak di banjahé. Jeg kagedénan bayuné apanga sujati  tawang ané makada kehehé jejeh.
Luh Damayanti sujatiné némbahang tiang negak di sisi. Nanging basangé  kaliwat gedeg tur kadaut nawang anaké ané ngugul. Ento mawinan tiang  mamengkung. Tiang pesu, tusing engsap nyelet tiuk di bangkiang.
Makelo tiang negak di banjah kamaré, jeg nadak sara buin pintu kamar muang kaca jendélané sahasa ada anak ngetok.
“Wi Dék, macelep gén ka kamar sampun bénjul misi ngetok pintu,” piucap Luh Damayanti uli kamaré.
“Sing ada tiang ngetok pintu. Tusing masé ada anak ané tepukin tiang ngedig,” saut tiangé bawak.
Jengah. Jelanan muang jendélané laut dengéng tiang, apanga tepuk ané ngetok.
“Tok...Tok...Tok...!” Buin ada munyi dingeh tiang.
“Wi Dék tiang jejeh, sampunang nyailin tiang,” malih Luh Damayanti maucap uli kamaré.
Tiang tusing ngidang nanggehang kedék sasukat nawang sang sané ngugul  tur nyejeh-nyejehan bayu. Dong buron cenik ané suarané nyandang gugu  bakat takutin.
“Adi Wi Dék kedék, napi sané lucu?”
“Tuah cekcek, Luh!”
saking: BaliPOst.co.id
Friday, 6 January 2012
Subscribe to:
Post Comments (Atom)

No comments:
Post a Comment